نازانم بەدەنگی باران بوو لە خەو هەستام یا بەدەنگی شۆڕە شۆڕی شێرەی ئاوەکە، رەنگە ئەو خەونە شوومە دایچڵەکاندووم. نازانم، بەڵام لە بیرمە خەونم دەبینی، خەونێکی یەکجار سەیر. لە خەونەکەما باران دەباری و کەچی هەور بە ئاسمانەوە نەبوو. خۆر بە تاقی ئاسمانەوە وەک تۆپێکی کریستاڵی دەبریسکایەوە و باران تەڕی دەکرد. لە قوتابخانەوە بەرەو ماڵ هەڵدەهاتم، باران بەخووڕ دەباری، بەدەم رێگاوە گۆرانیم دەچراند، لە خۆشیانا لەبەر ئەو بارانەدا هەڵدەبەزیمەوە و کەچی تەڕ نەدەبووم. زۆر کەیفخۆش بووم، وابزانم لەبەر ئەوە بوو کە بەیانی رۆژی پشوودان بوو. ئێوارانی پێش رۆژی پشوودان هەمیشە دڵخۆشم دەکا. لە خەونەکەمدا شتی دیکەشم بینی، بەڵام ناوێرم باسی بکەم. دایکم دەڵێ: “ئەگەر خەونی ناخۆشتان بینی، بۆ کەسی مەگێڕنەوە. قامکتان بخەنە بەر شێرەی ئاوەکە و بەدەنگێکی نزم خەونەکەتان بگێڕنەوە با ئاو بیبا”. وەها نزم کە تەنانەت بۆخۆشم گوێم لێ نەبێ. Continue reading “خەونەکانی بەر باران” →

کوتی؛ “برۆ… مەیتەکەی بێنەوە. هەر لێرە، لە حەوشەکەی خۆمان دەیشارینەوە. کەس نازانێ” کوتم؛ “چۆن کەس نازانێ، دار و دیوار بووە بە چاو. لێیگەڕێ دایە، خۆ ئەو قەت نەیزانی حەسانەوە چییە! دەبا هەر لەو شوێنەی بەخاکیان سپاردووە، ئارام بگرێ.” دەستی گرتم و بەو چاوە کزانەی وەها لە چاوەکانم راما کە لە تاوی دڵم وەک گەڵای دارەکانی حەوشەکەمان هەڵوەری.

Continue reading “لە ئاسمان نزمتر” →

کە گەڕایەوە بۆ ماڵی باوکی، بۆکڕووز و بۆنی سووتانێکی لەگەڵ خۆیدا هێنا کە تا ئەم ساڵانەش هەرکەسێک بەم گەڕەکەدا تێدەپەڕی دەیگووت؛ “ماڵی کێ بوو سووتا؟” دوارۆژەکانی کۆتایی خۆێندنی ساڵ، مامۆستاکان خۆمانەتر و کراوەتر دەبوون و، نێوانیان لەگەڵ ئێمەشدا گەرمتر. مامۆستاکەمان کوتی: “ژیان وەک کۆچ وایە و، مرۆڤەکان وچانی سەر رێگان. هەرکام لەم مرۆڤانە بیرەوەرییەک دەکەن بە دیاری بۆ ناو جانتای کۆچەکەمان. هێندێ لەم بیرەوەریانە لە یەکەم وچانی سەر رێ دادەنێن و لەبیریان دەکەین، هندێکیش هەتا چەند وچان لەگەڵمان دێن، بەڵام هێندێ بیرەوەری هەن کە تا دوا پشووی ئەم کۆچە بەکۆڵمانەوەن.”
Continue reading “کچە چاوهەنگوینییەکە” →

هەموومان لە بێدەنگی دا و لەبن نمە نمی ئەو بارانە پاییزییەوە سەیری کابرای دوکەڵمان دەکرد. دایکم وشک هەڵاتبوو. هەستم دەکرد ئێستا بیر لەو هەمووە فرمێسکانەی دەکاتەوە کە بەسەر ئەم خاکەدا رشتبووی. ئیتر دڵە گەورەکەی شکا! کاس ببوو. بە بێ جووڵە لەو گۆڕە راما بوو کە ئیتر بەردە سپییەکانی لەسەر نەماون. چاوەکانی لەو شوێنە حاسیە ببوون. رەنگە لەمەودا غەریبی خاکێک بکەن بۆ گریان.

Continue reading “سێوەکانی هەڵوەرین!” →

له‌ قرچه‌ قرچی گه‌رمای دوانیوه‌رۆدا بوو که‌ سێبه‌رێک خۆی به‌ ماڵی ئێمه‌دا کرد. باوکم وه‌ک چۆله‌که‌یه‌کی هه‌راسان که‌ له‌ گه‌رمای هاویندا بۆ سێبه‌رێک ده‌گه‌ڕێ، به‌ره‌وپیری چوو. له‌ نێوراست حه‌وشه‌دا تۆقه‌یان کرد و له‌سه‌ر لێواری حه‌وزه‌که‌ دانیشتن. له‌ په‌نجه‌ره‌که‌وه‌ سه‌یرم ده‌کرد. پیاوێکی ریش سپی بوو. له‌و پیاوانه‌ی که‌ له‌ حکایه‌ته‌کانی نه‌نکمدا نموونه‌ی زۆر بوو. سه‌رم له‌ په‌نجه‌ره‌که‌ هێنایه‌ ده‌ر به‌ڵکه‌ قسه‌کانی ببیستم، به‌ڵام ده‌نگی کابرای سێبه‌ر هێنده‌ نزم بوو که‌ ناهومیدی کردم. بینیم ده‌ستی به‌ره‌و شاخه‌که‌ راده‌داشت و باوکیشم به‌ حه‌په‌ساوییه‌وه‌ سه‌یری ده‌کرد.

Continue reading “ئاودیوبوون” →

خوایه‌ گیان فرمێسکی دروست کرد تا خه‌ڵک بزانن مرۆڤ ئه‌گریت. ئه‌ی له‌ دایکم! ئه‌گه‌ر ئه‌و فرمێسکه‌ ده‌نک کریستاڵییانه‌ی تۆ نه‌بوایه‌، کێ ده‌یزانی به‌دیار منه‌وه‌ داده‌نیشتیت و ده‌گریای. ها پێم بڵی بزانم، کێ ده‌یزانی؟ ئه‌گه‌ر ئه‌و ده‌نکه‌ فرمێسکانه‌ نه‌بوونایه‌، خه‌ڵك چیان ده‌وت؟ وایانده‌زانی خه‌لفاویت و به‌دیار منه‌وه‌ حه‌په‌ساوی.

Continue reading “داڵغه‌ی پاسارییه‌ک” →